अनेक कारणांमुळे (सरळ सरळ टंकाळा म्हणता येत नाही म्हणुन...) पुढचा भाग
लिहणे झाले नाही. माझ्या लेखांची चातकासारखी वाट पाहणार्या वाचकांनो.. हा
घ्या पुढचा भाग!! ;)
.
.
.
ह्या वेळेस आता वाघाची वाट पहायची नाही असा मी पक्का निश्चय केला आणि डोळे मिटुन बसले. माझ्या निश्चयाला कसे धमाकेदार सुरुंग लागणार होते ते थोड्याच वेळात कळणार होतं!!
बंदिपुर हे तामिळनाडु - कर्नाटक बॉर्डर वरचं अभयारण्य. उटी वरुन म्हैसुरकडे जाताना मदुमलाईच्या जंगलातुन रस्ता जातो. जाताना रस्त्यात हत्ती दिसणे तर नित्याचे आहे. पण ह्या जंगलात वाघही आहेत. नशिबात असेल तर वाघही दिसुन जातो. वाघ ह्या प्राण्याने माझ्या डोक्याला किती ताप दिलाय हे मला चांगलं लक्षात असुनही मी बंदिपुरला मुक्काम ठरवलाच. वाघापेक्षाही तिथे जंगलात रहाण्याची सोय होती हे जास्त भारी होतं. कान्हामध्ये हा अनुभव न मिळाल्याने जंगलातला मुक्काम असतो तरी कसा हे पहायची उत्सुकता होती.
.
.
.
ह्या वेळेस आता वाघाची वाट पहायची नाही असा मी पक्का निश्चय केला आणि डोळे मिटुन बसले. माझ्या निश्चयाला कसे धमाकेदार सुरुंग लागणार होते ते थोड्याच वेळात कळणार होतं!!
बंदिपुर हे तामिळनाडु - कर्नाटक बॉर्डर वरचं अभयारण्य. उटी वरुन म्हैसुरकडे जाताना मदुमलाईच्या जंगलातुन रस्ता जातो. जाताना रस्त्यात हत्ती दिसणे तर नित्याचे आहे. पण ह्या जंगलात वाघही आहेत. नशिबात असेल तर वाघही दिसुन जातो. वाघ ह्या प्राण्याने माझ्या डोक्याला किती ताप दिलाय हे मला चांगलं लक्षात असुनही मी बंदिपुरला मुक्काम ठरवलाच. वाघापेक्षाही तिथे जंगलात रहाण्याची सोय होती हे जास्त भारी होतं. कान्हामध्ये हा अनुभव न मिळाल्याने जंगलातला मुक्काम असतो तरी कसा हे पहायची उत्सुकता होती.
